قصد دارید بیتکوین استخراج کنید؟
در اسرع وقت برای مشاوره رایگان با شما تماس میگیریم

همراهان عزیز قبل از پرداختن به جزئیات در مورد حمله 51 درصد، مهم است که بدانیم پروتکلهای بلاکچین از نوعی حکمرانی استفاده میکند. به بیان ساده یعنی حاکمیت در بلاکچین، حاکمیت ساختاری است که هرکاربر یا مشارکت کننده موفق به پیروی کردن از آن است. یک بلاکچین بر یک دفتر کل دادهها، به عنوان مثال دادههای تراکنش، نظارت میکند. با این کنترل و نظارت بر دادهها، میتوان فهمید که دیگر نیازی به شخص ثالثی مانند دولت و یا بانکها برای انجام این کار نیست. این همان چیزی است که (بیشتر) بلاکچینها را غیر متمرکز میکند. با ما در ادامه مقاله همراه باشید تا منظور از حمله 51 درصد را برای شما تشریح کنیم.
حمله 51 درصدی حمله به یک بلاکچین ارز دیجیتال توسط گروهی از ماینرها است که بیش از 50 درصد از نرخ هش ماینینگ شبکه را کنترل میکنند. داشتن 51 درصد از گرههای شبکه به طرفهای کنترل کننده قدرت تغییر زنجیره بلوکی را میدهد. در حمله 51 درصد مهاجمان میتوانند از تایید تراکنشهای جدید جلوگیری کرده و پرداختهای همه کاربران را متوقف کنند. آنها همچنین میتوانند تراکنشهایی را که در زمانی تحت کنترل و تکمیل شده بودند را معکوس کنند. معکوس کردن تراکنشها میتواند به آنها اجازه دهد تا سکهها را دو برابر کنند.
حملات 51 درصدی یک کار بسیار دشوار و چالش برانگیز برای یک ارز دیجیتال با نرخ مشارکت بالا است. در بیشتر موارد، گروه مهاجمان باید بتوانند 51 درصد لازم را کنترل کنند و یک بلاکچین جایگزین ایجاد کنند که بتواند در زمان مناسب وارد کار شود. سپس آنها باید شبکه اصلی را هش کنند. هزینه انجام این کار یکی از مهمترین عواملی است که از حمله 51 درصدی جلوگیری میکند. به عبارتی بعید است که ارزهای رمزنگاری شده بزرگ مانند بیتکوین از حملات 51 درصدی رنج ببرند. زیرا هزینه گزافی برای دستیابی به این میزان قدرت هش نیاز است. به همین دلیل، حملات 51 درصد، به طور کلی محدود به ارزهای دیجیتال با مشارکت و قدرت هش کمتر است.
پس از انتقال اتریوم به اثبات سهام، حمله 51 درصدی به بلاکچین اتریوم حتی گرانتر شد. برای انجام این حمله، یک کاربر یا گروه باید مالک 51 درصد از ETH سهام در شبکه باشد. تا بتواند برای حمله 51 برنامه بریزد که این بعید بنظر میآید. زیرا یک نهاد برای انجام حمله باید بیش از 6.9 میلیون ETH (با ارزش بیش از 9 میلیارد دلار) داشته باشد.
علاوه بر هزینهها، گروهی که سعی میکند با استفاده از حمله 51 درصدی به شبکه حمله کند، نه تنها باید 51 درصد از شبکه را کنترل کند، بلکه باید بلاکچین تغییر یافته را نیز در زمان بسیار دقیقی معرفی کند. حتی اگر 51 درصد از نرخ هش شبکه را در اختیار داشته باشند، باز هم ممکن است نتوانند با نرخ ایجاد بلاک مطابقت داشته باشند یا زنجیره خود را قبل از ایجاد بلوکهای جدید معتبر توسط شبکه بلاکچین وارد کنند. ناگفته نماند که باز هم، این امکان در شبکههای ارزهای دیجیتال کوچکتر وجود دارد. زیرا مشارکت کمتر و نرخ هش کمتری وجود دارد. شبکههای بزرگ، معرفی یک بلاکچین تغییر یافته را تقریبا غیرممکن میکند.
در صورت حمله موفقیت آمیز، مهاجمان میتوانند تراکنشهای دیگر کاربران را مسدود کرده یا آنها را معکوس کنند و دوباره همان ارز دیجیتال را خرج کنند. این آسیبپذیری که به دوبار خرج کردن معروف است، معادل تقلب دیجیتالی است. همچنین مکانیزمهای اجماع بلاکچین برای غلبه بر موانع رمزنگاری اساسی طراحی شده است.
مهاجمان موفق 51 درصد ممکن است یک حمله انکار سرویس (DoS) را نیز اجرا کنند. در آن آدرسهای ماینرهای دیگر برای مدتی که شبکه را کنترل میکنند مسدود شود. حمله انکار سرویس حملهای است که به منظور خاموش کردن یک ماینر یا شبکه و غیرقابل دسترس کردن آن برای کاربران مورد نظرش انجام میشود. حملات DoS این کار را با پرکردن ترافیک هدف یا ارسال اطلاعاتی که باعث سقوط میشود، انجام میدهند. در هر دو مورد، حمله DoS کاربران قانونی (یعنی کارمندان، اعضا یا دارندگان حساب) را از سرویس یا منبعی که انتظار داشتند محروم میکند.
نوع تجهیزات ماینینگ نیز یک عامل است. زیرا شبکههای استخراج ایمن ASIC نسبت به شبکههایی که میتوانند با GPU استخراج شوند، آسیب پذیرتر هستند. سرویسهای ابری مانند NiceHash که خود را یک «کارگزار قدرت هش» میداند از نظر تئوری امکان راهاندازی یک حمله ۵۱ درصدی را تنها با استفاده از قدرت هش اجارهای، بهویژه در برابر شبکههای کوچکتر و فقط GPU، ممکن میسازد.
بیتکوین گلد یک هدف رایج برای مهاجمان بوده است. زیرا یک ارز دیجیتال کوچکتر از نظر هش است. از ژوئن 2019، ابتکار ارز دیجیتال مؤسسه فناوری میشیگان بیش از 40 حمله 51 درصدی را شناسایی، مشاهده کرده یا از آنها مطلع شده است که به آنها سازماندهی مجدد زنجیرهای یا سازماندهی مجدد نیز گفته میشود.
حمله 51 درصد به بلاکچین بیتکوین ممکن است برای یک مهاجم پول بیشتری به ارمغان بیاورد. اما نکتهای که باید به آن توجه داشت اینست که، هزینه به دست آوردن قدرت هش کافی برای انجام این کار معمولاً از وقوع چنین اتفاقی جلوگیری میکند.
سرمایهگذاران انفرادی اگر عمدتاً در بزرگترین ارزهای رمزپایه سرمایهگذاری میکنند، که عموماً دارای امنترین بلاکچین هستند، نیازی به نگرانی در مورد حملات 51 درصد ندارند. برای ارزهای رمزپایه با بیشترین ارزش بازار و بالاترین نرخ پذیرش، هزینه و منابع مورد نیاز برای امکانپذیر ساختن حملات 51 درصدی بسیار زیاد است. نکتهی مهم که باید در نظر داشت، فقط گروههای هکری که توسط دولت حمایت میشوند میتوانند حتی به یک حمله ۵۱ درصدی به یک ارز دیجیتال اصلی فکر کنند.
ما در این مقاله فهمیدیم که بلاکچینها دفترهای توزیع شدهای هستند که هر تراکنش انجام شده در شبکه یک ارز دیجیتال را ثبت میکنند. حمله 51 درصدی، حملهای به بلاکچین توسط گروهی از ماینرها است که بیش از 50 درصد از نرخ هش ماینینگ شبکه را کنترل میکنند. مهاجمان با کنترل اکثریت شبکه میتوانند ضبط بلوکهای جدید را با جلوگیری از تکمیل بلوکهای دیگر ماینرها قطع کنند. تغییر بلوکهای تاریخی به دلیل زنجیره اطلاعات ذخیره شده در بلاکچین غیرممکن است. اگرچه حمله موفقیت آمیز به بیتکوین یا اتریوم بعید است، اما شبکههای کوچکتر هدف حملات 51 درصدی هستند. به طور خلاصه: