اتریوم نوعی ارز دیجیتال یا رمزارزی جهت معامله و مبادله است که انحصاراً بصورت آنلاین وجود دارد. اتریوم جزو پرطرفدارترین رمزارزهاست و از نظر سایز کلی نیز رتبه دوم را پس از بیتکوین (کوینی که مترادف با کریپتو است) دارد (در اکتبر 2021).
رمزارزها، مناقشات زیادی را ایجاد کرده‌اند؛ عده‌ای آنرا سیستم پرداخت‌های آتی تلقی می‌کنند و عده‌ای آنرا یک حبابِ زودگذر تصور می‌کنند. اکنون می‌پردازیم به بررسی اترتیوم، اینکه چیست و چطور کار می‌کند.
آشنایی با ارز دیجیتال اتریوم
اتریوم یکی از هزاران رمزارزی است که طی چند سال گذشته، رشد زیادی داشته است. اتریوم که ساخته‌ی فکرِ 8 بنیانگذارِ آن است، در سال 2015 وارد بازار شد. این رمزارز یا پلتفرم، اتریوم نامیده می‌شود در حالی که در واحد آن اتر نام دارد (2 اتر، 17 اتر و غیره).
اتریم روی یک شبکه‌ی رایانه‌ایِ نامتمرکز یا دفتر توزیع‌شده به‌نام بلاکچین فعالیت دارد که این ارز را مدیریت یا پیگیری می‌کنند. می‌توان بلاکچین را مانند گیرنده‌ی فعالِ همه‌ی تراکنش‌هایی قلمداد کرد که در رمزارزها انجام می‌شود. رایانه‌های موجود در این شبکه، تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند و از یکپارچگیِ دیتا اطمینان حاصل می‌نمایند.
شبکه‌ی نامتمرکز، بخشی از جذابیتِ اتریوم و سایر رمزارزهاست. کاربران می‌توانند بدون نیاز به واسطه‌هایی نظیر یک بانک، مبادلات خود را انجام دهند و نبود یک بانک مرکزی، به این معناست که آن ارز تقریباً ناشناس است. اتریم به کاربران این امکان را نیز می‌دهد تا بطور تقریباً ناشناس تراکنش‌های خود را انجام دهند، حتی اگر تراکنش‌ها بطور عمومی روی بلاکچین در دسترس نباشند.
در حالی که کل این حوزه، اقلامِ ارزی نامیده می‌شوند، بهتر این است که کریپتو را به‌مثابهِ توکنی قلمداد کنیم که توسط پلتفرم اتریوم و برای منظوری خاص، می‌توان آنرا خرج کرد. مثلاً ارسال پول یا خرید و فروش کالا، از کارکردهای این کوین هستند. اما اتریوم کارهای بیشتری نیز می‌تواند انجام دهد و می‌تواند مبنای قراردادهای هوشمند و سایر مصارف نیز باشد.
اتریوم چه کاربردی دارد؟
اتریوم مصارف گوناگونی دارد، از جمله:
- پول/ارز: با یک کیف پول رمزارزی، می‌توانید اتر را ارسال و دریافت کنید یا پول کالاها و خدمات را پرداخت کنید. برخی پلتفرم‌ها، نظیر کوین‌بیس، حتی به شما اجازه می‌دهند مسئولیت کوین‌های خود را در یک کیف پول دیجیتال بر عهده بگیرید و به این ترتیب، آنها کمتر در معرض هکرها قرار می‌گیرند.
- قراردادهای هوشمند: قراردادهای هوشمند، نوعی کاربریِ عمومی هستند که بطور خودکار زمانی اجرا می‌شوند که شرایط قرارداد، رعایت شده باشد.
- اپلیکیشن‌های دیجیتال، یا دی‌اَپ‌ها: اتریوم اپلیکیشن‌های دیجیتال را فعال می‌سازد که امکان بازی، سرمایه‌گذاری، ارسال پول، پیگیریِ یک پرتفوی سرمایه‌گذاری، دنبال‌کردنِ رسانه‌های اجتماعی و غیره را برای کاربران فراهم می‌سازد.
- توکن‌های غیرقابل‌تعویض: این توکن‌ها از اتریوم قدرت می‌گیرند و با استفاده از قراردادهای هوشمند، به هنرمندان یا سایرین امکان فروشِ مستقیم کارهای هنری یا سایر اقلام را به خریداران می‌دهد.
- امور مالی نامتمرکز: با استفاده از اتریوم، برخی افراد قادر خواهند بود از کنترلِ متمرکزِ دولت بر جابجاییِ پول یا سایر دارایی‌ها، اجتناب کنند.
منشاء سایر کوین‌ها کجاست؟
در اکتبر 2021، حدود 118 میلیون اتر وجود داشته است. و اگرچه کوین‌های بیشتری قابل استخراج هستند، اما جمع سالانه‌ی این کوین‌ها محدود است. این با وضعیت بیتکوین کاملاً متفاوت است که حداکثر 21 میلیون بیتکوین قابل استخراج است و استخراج بیتکوین‌های جدید هر ساله سخت‌تر از قبل می‌شود. و با وضعیت دوج‌کوین نیز متفاوت است که استخراج آن کاملاً نامحدود است.
کوین‌های اِتر و کوین‌های سایر رمزارزها، توسط رایانه‌های روی شبکه، ماین یا استخراج می‌شوند. آنها محاسباتی ریاضیاتی انجام می‌دهند که کوین‌ها یا خرده‌کوین‌ها را قفل‌گشایی می‌کنند.
با اینحال، آن چیدمان یا ستاپ در حال تغییر است. هم بلاکچین‌های بیتکوین و هم‌بلاکچین اتریوم، از چیزی به‌نام «اثباتِ کار» جهت ماین‌کردن کوین‌های جدید و معتبرسازیِ تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. این یک فرایند پرهزینه، انرژی‌بَر و زمان‌بَر است که ممکن است موجب انسداد شبکه گردد. بنابراین مغزهای متفکری که پشتِ اتریوم هستند، تصمیم به تغییر سیستم‌شان به یک سیستم «اثباتِ سهام» گرفته‌اند که نامش اتریوم 2.0 است.
این سیستم جدید، تولید کوین‌های جدید را برای ماینرها دشوار می‌سازد. در عوض، کسانی که مالک این رمزارز هستند، می‌توانند روی مالکیت کریپتوی خودشان سرمایه‌گذاری کنند و تراکنش‌ها را اعتبار بخشند. اگر سهامداران تراکنش‌هایی را تأیید کنند که با قوانین اتریوم سازگار نیستند، ممکن است سرمایه‌گذاری خود را از دست بدهند.
انتظار می‌رود که changeover و حق‌الزحمه‌ی تراکنش، برای همیشه نابود شوند که نتیجتاً موجودی اترِ کاربر را کمتر می‌کند و یک مارپیچ تورمی ایجاد می‌کند که باعث اوج‌گیری قیمتِ کریپتو می‌شود.
آیا اتریوم، وسیله خوبی برای سرمایه‌گذاری است؟
قیمت اتریوم طی چند سال گذشته، افزایش زیادی یافته است، بنابراین کسانی که چند سال قبل اتریوم را خریدند و نگه داشتند، سود خوبی کرده‌اند. اما به‌جای نگاه به نگاه به حرکت قیمت‌های دیروز و ترسیدن از اینکه ممکن است ضرر کنید، لازم است بدانید روی چه چیزی دارید سرمایه‌گذاری می‌کنید. و بر این اساس، کسانی که اتریوم می‌خرند، رمزارزی را خریداری می‌کنند که توسط هیچ دارایی فیزیکی یا نقدینگی‌ای پشتیبانی نمی‌شود.
این شاید چیز مهمی به نظر نیاید، اما این تفاوت بین سهام و رمزارز است. یک سهام، مالکیت جزئی از یک بیزنس است، بنابراین عملکرد آن در طول زمان، به دلیل موفقیت مستمرِ آن کسب‌وکار است. اگر آن کسب و کار سودآور باشد، سهامش نیز رشد خواهد کرد و سودآور خواهد بود. سهامداران از سهم مالکیت قانونی در دارایی‌ها و جریان نقدینگیِ آن کسب‌وکار برخوردار هستند.
در مقابل، هیچ چیزی اتریوم –و اکثر رمزارزهای معروفِ دیگر- را پشتیبانی نمی‌کند. تنها چیزی که قیمت این رمزارزها را بالا نگه می‌دارد، خوش‌بینیِ سایر سرمایه‌گذاران است، کسانی که تصور می‌کنند قادرند رمزارزشان را بعداً با قیمتی بالاتر به افراد دیگری بفروشند – چیزی که در سرمایه‌گذاری، «نظریه‌ی احمق‌تر از من» نامیده می‌شود.
به همین دلیل، سرمایه‌گذاری وارن بافِت، تأثیری بر رمزارزها نمی‌گذارد و «مرگ موش ضربدر خودش» نامیده می‌شود. رویکردِ بافِت، سرنخ خوبی درباره‌ی ارزشِ بادوامی‌ست که در رمزارزها در دسترس است.
آیا باید اتریوم بخریم یا استخراج کنیم؟
اگر قصد معامله روی اتریوم را دارید، خرید و دادوستد این رمزارز روی پلتفرمی نظیر رابینهود یا باینانس.یو-اس. کار ساده‌ایست. شما می‌توانید 24ساعته به این بازار دسترسی داشته باشید و قدرت نقدشوندگی آن نیز خوب است، به این معنا که می‌توانید بدون جابجاکردنِ زیاد قیمت، معاملات را انجام دهید. محاسبه‌ی سود نیز ساده است: زمانی سود می‌کنید که کوین‌ها را به قیمتی بفروشید که از قیمت خریدتان بیشتر باشد.
اگر در صدد استخراج اتریوم هستید، لازم است مانند یک صاحب کسب‌وکار فکر کنید. لازم است حجم زیادی پول روی ریگ‌های استخراج، سرمایه‌گذاری کنید تا بتوانید این رمزارز را تولید کنید و آنگاه لازم است برق زیادی نیز صرف ماین‌کردنِ آن نمایید. لازم است حساب و کتاب کنید که آیا معقول است در این زمینه سرمایه‌گذاری اولیه کنید یا خیر. بعبارت دیگر، شما باید بیش از مقداری که بابت ماین‌کردن هزینه می‌کنید، استخراج کوین کنید. به دلیل تغییر سیستم اعتبارسنجیِ اتریوم، ماینرهای آتی، باید اطمینان یابند که همچنان از ماینینگِ اتریوم می‌توانند کسب سود کنند یا خیر.
در پایان، باید گفت که خرید اتریوم و فروش آن راحت‌تر از ماین‌کردن اتریوم است و تلاش کمتری می‌طلبد. شاید در ماین‌کردنِ رمزارز سودی بالقوه نهفته باشد، اما باید ببینید که آیا دخل و خرجی که در این زمینه می‌کنید، با هم جور می‌آیند یا خیر.
حرف آخر
معامله‌گران مستقیماً می‌توانند در رمزارزهایی نظیر اتریوم سرمایه‌گذاری کنند اما در عین حال در شرکت‌هایی که در زمینه پول‌های دیجیتال فعالیت می‌کنند نیز می‌توانند سرمایه‌گذاری کنند.
خواه شما اتریوم، بیتکوین یا هر رمزارز دیگری را دادوستد کنید، لازم است ریسک‌های این کار را درک کنید، از جمله از دست دادن کل سرمایه‌تان را. سرمایه‌گذاران باید رویکردی سنجیده در قبال رمزارزها اتخاذ کنند، از جمله بی‌ثباتی آنها و بسیاری ریسک‌های دیگر. کسانی که می‌خواهند روی رمزارزها سرمایه‌گذاری کنند، نباید بیش از مقدار ضرری که می‌توانند تحمل کنند، سرمایه‌گذاری کنند.
دارا در حقیقت یک پلتفرم استخراج بیتکوین است. دغدغه‌های مدیریت و تامین برق ماینرها را رها کنید و ماینینگ را با خیال راحت به ما بسپارید!
